Mevrouw Koops is een alleenstaande mevrouw (80+). Zij belt het wijkteam en vraagt om een boodschappenmaatje in coronatijd. Ze is niet mobiel en verstaat mij slecht aan de telefoon. Ik ga op huisbezoek en vind haar in een huiskamer vol met kunstbloemen en prachtige schilderijen. Ze vertelt dat ze alleen nog maar in haar slaapkamer woont en TV kijkt. Ze heeft niets meer om voor uit bed te komen. Alle activiteiten, diverse klaverjas clubs, zijn stilgelegd en zelfs de wekelijkse kappersbezoekjes mogen niet meer. Ze ziet niemand, behalve haar huishoudelijke hulp die af en toe boodschappen voor haar doet. Wat zou haar leven dan een leuker kunnen maken, vraag ik haar. Dat is meteen duidelijk: aanspraak! Ik match haar aan een topvrijwilliger uit de wijk die zelfs in deze tijd met goede voorzorgsmaatregelen wel op huisbezoek wil komen. Het klikt en er wordt zelfs weer een spelletje gedaan: rummikub!