Iedereen moet zo zelfstandig mogelijk deel kunnen uitmaken van de samenleving. Daar hoort bij dat je zelfstandig woont, ook als je kwetsbaar bent of een beperking hebt. Om dit te bereiken is passende ondersteuning, behandeling en bescherming nodig in de thuissituatie, zo is opgenomen in gemeentelijk beleid.

Deze visie is helder, het realiseren hiervan is een hele uitdaging. Twee zaken zijn in elk geval duidelijk: de hulp en zorg in de wijken moet versterkt worden en het beroep op mantelzorgers en vrijwilligers wordt groter. Buurtbewoners zullen geïnformeerd en betrokken moeten worden om onbegrip te voorkomen en bereidheid te helpen te bewerkstelligen. Hierbij geldt dat een goede samenwerking tussen mantelzorgers en vrijwilligers en beroepsmatige zorg- en hulpverleners een voorwaarde is. Als kwetsbare mensen steeds vaker en langer thuis wonen, ligt eenzaamheid op de loer. Het bevorderen van sociale netwerken, het verbinden van mensen met elkaar, is essentieel om eenzaamheid te beperken. (Zie ook ons onderzoek naar de invloed van vrijwilligerswerk op eenzaamheid in Almere).

In dit verband is het goed om de toenemende robotisering, in het bijzonder in de zorg, te noemen. Begeleiding en ondersteuning kan op afstand en met digitale middelen worden geboden. Enerzijds kunnen vrijwilligers en mantelzorgers ondersteunend zijn bij het leren bedienen van de robots, anderzijds zullen zij ook, nog meer dan nu, het persoonlijke en fysieke contact bieden.